آموزش شبکهCompTIA +Networkمجازی سازی

رایانش ابری چیست؟

رایانش ابری

امروزه موضوع رایانش ابری و ابر به عنوان مباحث جدید در فناوری اطلاعات شناخته می شود. می‌دانید که رایانش ابری با مهاجرت از سخت‌افزار فیزیکی موجود، در محل، به یک راه‌حل ابری، در زمان و هزینه شرکت شما صرفه‌جویی می‌کند. با این راه حل جدید، فقط باید برای منابع و زمان محاسباتی که استفاده می کنید، هزینه کنید.

برخی از مفاهیم رایانش ابری برای بسیاری از کارکنان IT  جدید است. آنها سؤالات خاصی در مورد اینکه رایانش ابری چه کاربردی می تواند برای آنها داشته باشد. برای مثال تیمی که استقرار سخت افزار جدید را مدیریت می کند، کنجکاو است که ببیند چگونه محاسبات ابری می تواند فرآیندهای استقرار آنها را سریعتر کند. یا اینکه،  آیا راهی برای اجرای برنامه های آنها در یک پیکربندی ترکیبی وجود دارد، جایی که بخشی از برنامه آنها در محل اجرا می شود و بقیه برنامه در فضای ابری اجرا می شود؟

رایانش ابری چیست
رایانش ابری

ابر کلید اصلی از مفاهیم اساسی رایانش ابری است،  سه مدل استقرار برای رایانش ابری وجود دارد:  ابر عمومی، ابر خصوصی و ابر ترکیبی. هر مدل استقرار جنبه های مختلفی دارد که باید هنگام مهاجرت به ابر در نظر بگیرید.

ابر عمومی  : خدمات از طریق اینترنت عمومی ارائه می شود و برای هر کسی که می خواهد آنها را خریداری کند در دسترس است. منابع ابری، مانند سرورها و فضای ذخیره‌سازی، متعلق به ارائه‌دهنده خدمات ابری شخص ثالث هستند و از طریق اینترنت ارائه می‌شوند.

ابر خصوصی : یک ابر خصوصی شامل منابع محاسباتی است که منحصراً توسط کاربران یک کسب و کار یا سازمان استفاده می شود. یک ابر خصوصی می تواند به صورت فیزیکی در مرکز داده (در محل) سازمان شما قرار گیرد، یا می تواند توسط یک ارائه دهنده خدمات شخص ثالث میزبانی شود.

ابر ترکیبی : ابر ترکیبی یک محیط محاسباتی است که یک ابر عمومی و یک ابر خصوصی را با اجازه دادن به اشتراک گذاری داده ها و برنامه ها بین آنها ترکیب می کند.

مقایسه مدل های  ابری

ابر عمومی

  • هیچ هزینه سرمایه ای برای افزایش مقیاس وجود ندارد.
  • برنامه ها را می توان به سرعت تهیه کرد و از آن حذف کرد.
  • سازمان ها فقط برای آنچه استفاده می کنند پرداخت می کنند.

ابر خصوصی

  • برای راه اندازی و نگهداری باید سخت افزار خریداری شود.
  • سازمان ها کنترل کاملی بر منابع و امنیت دارند.
  • سازمان ها مسئول نگهداری و به روز رسانی سخت افزار هستند.

ابر هیبریدی

  • بیشترین انعطاف پذیری را فراهم می کند.
  • سازمان ها تعیین می کنند که کجا برنامه های خود را اجرا کنند.
  • سازمان‌ها امنیت، انطباق یا الزامات قانونی را کنترل می‌کنند.

برخی از مزایای رایانش ابری چیست؟

در دسترس بودن بالا: بسته به قرارداد سطح سرویس  (SLA) که انتخاب می‌کنید، برنامه‌های مبتنی بر ابر شما می‌توانند تجربه کاربری مستمری را بدون هیچ زمان قطعی ظاهری، حتی زمانی که مشکل پیش می‌رود، ارائه دهند.

مقیاس پذیری: برنامه های موجود در فضای ابری می توانند به صورت عمودی و افقی مقیاس شوند: مقیاس عمودی برای افزایش ظرفیت محاسباتی با افزودن RAM یا CPU به ماشین مجازی. مقیاس افقی با افزودن نمونه هایی از منابع، مانند افزودن ماشین های مجازی به پیکربندی، ظرفیت محاسباتی را افزایش می دهد.

انعطاف پذیری: می توانید برنامه های مبتنی بر ابر را برای استفاده از مقیاس خودکار پیکربندی کنید، بنابراین برنامه های شما همیشه منابع مورد نیاز خود را داشته باشند.

چابکی: منابع مبتنی بر ابر را به سرعت با تغییر نیازهای برنامه خود مستقر و پیکربندی کنید.

توزیع جغرافیایی: می‌توانید برنامه‌ها و داده‌ها را در مراکز داده منطقه‌ای در سراسر جهان مستقر کنید، در نتیجه اطمینان حاصل کنید که مشتریان شما همیشه بهترین عملکرد را در منطقه خود دارند.

بازیابی : با بهره‌گیری از خدمات پشتیبان‌گیری مبتنی بر ابر، تکثیر داده‌ها، و توزیع جغرافیایی، می‌توانید برنامه‌های خود را با اطمینان حاصل از اطلاع از ایمن بودن داده‌هایتان در صورت بروز فاجعه مستقر کنید.

رایانش ابری
انواع ابری

مدل های سرویس ابری چیست؟

  • IaaS یا   Infrastructure-as-a-Service

این مدل سرویس ابری نزدیکترین مدل به مدیریت سرورهای فیزیکی است. یک ارائه دهنده ابر سخت افزار را به روز نگه می دارد، اما نگهداری سیستم عامل و پیکربندی شبکه به شما به عنوان مستأجر ابر بستگی دارد. برای مثال، ماشین‌های مجازی Azure، دستگاه‌های محاسباتی مجازی کاملاً عملیاتی هستند که در مراکز داده مایکروسافت اجرا می‌شوند. مزیت این مدل سرویس ابری، استقرار سریع دستگاه های محاسباتی جدید است. راه اندازی یک ماشین مجازی جدید بسیار سریعتر از تهیه، نصب و پیکربندی یک سرور فیزیکی است.

  • Paas یا  Platform-as-a-Service

این مدل سرویس ابری یک محیط میزبانی مدیریت شده است. ارائه‌دهنده ابر ماشین‌های مجازی و منابع شبکه را مدیریت می‌کند و مستاجر ابر برنامه‌های آن‌ها را در محیط میزبانی مدیریت شده مستقر می‌کند. به عنوان مثال، Azure App Services یک محیط میزبانی مدیریت شده را فراهم می کند که در آن توسعه دهندگان می توانند برنامه های وب خود را آپلود کنند، بدون اینکه نگران سخت افزار فیزیکی و نرم افزار مورد نیاز باشند.

  • SaaS یا Software-as-a-Service

در این مدل سرویس ابری، ارائه دهنده ابر تمامی جنبه های محیط برنامه مانند ماشین های مجازی، منابع شبکه، ذخیره سازی داده ها و برنامه ها را مدیریت می کند. مستاجر ابر فقط باید داده های خود را به برنامه ای که توسط ارائه دهنده ابر مدیریت می شود ارائه دهد. به عنوان مثال، مایکروسافت آفیس ۳۶۵ یک نسخه کاملاً کارآمد از مایکروسافت آفیس را ارائه می دهد که در فضای ابری اجرا می شود. تنها کاری که باید انجام دهید این است که محتوای خود را بسازید و آفیس ۳۶۵ از همه چیز مراقبت می کند.

مدل های سرویس ابری
مدل های سرویس ابری

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا