شبکه های کامپیوتری

تعریف شبکه های کامپیوتر

تعریف شبکه: اتصال متقابل مجموعه ای از دستگاه ها است که قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر هستند. در این تعریف، یک دستگاه می تواند یک میزبان (یا یک سیستم پایانی که گاهی اوقات به آن گفته می شود) مانند یک کامپیوتر بزرگ، دسکتاپ، لپ تاپ، ایستگاه کاری، تلفن همراه یا سیستم امنیتی باشد.
یک دستگاه در این تعریف همچنین می تواند یک دستگاه اتصال دهنده مانند روتر باشد که شبکه را به شبکه های دیگر متصل می کند، سوئیچ که دستگاه ها را به یکدیگر متصل می کند، مودم (مدولاتور-دمدولاتور) که شکل داده ها را تغییر می دهد و غیره. .

این دستگاه ها در یک شبکه با استفاده از رسانه های انتقال سیمی یا بی سیم مانند کابل یا امواج رادیویی متصل می شوند. وقتی دو کامپیوتر را در خانه با استفاده از روتر به هم متصل می کنیم، یک شبکه ایجاد کرده ایم، هرچند بسیار کوچک.

معیارها و فاکتورهای مهم در شبکه های کامپیوتری

یک شبکه باید بتواند تعدادی از معیارها را برآورده کند. مهمترین آنها عملکرد، قابلیت اطمینان و امنیت است.

کارایی:

عملکرد را می توان به روش های مختلفی اندازه گیری کرد، از جمله زمان عبور و زمان پاسخ. زمان انتقال مقدار زمان لازم برای انتقال پیام از یک دستگاه به دستگاه دیگر است. زمان پاسخ، زمان سپری شده بین یک پرسش و پاسخ است. عملکرد یک شبکه به عوامل مختلفی از جمله تعداد کاربران، نوع رسانه انتقال، قابلیت های سخت افزار متصل و کارایی نرم افزار بستگی دارد.عملکرد اغلب با دو معیار شبکه ارزیابی می شود: توان عملیاتی و تاخیر.

ما اغلب به توان عملیاتی بیشتر و تاخیر کمتری نیاز داریم. با این حال، این دو معیار اغلب متناقض هستند. اگر بخواهیم داده های بیشتری را به شبکه ارسال کنیم، ممکن است توان عملیاتی را افزایش دهیم اما به دلیل ازدحام ترافیک در شبکه، تاخیر را افزایش می دهیم.

قابلیت اطمینان:

علاوه بر دقت تحویل، قابلیت اطمینان شبکه با فرکانس خرابی، مدت زمانی که یک لینک برای بازیابی از خرابی لازم است و پایداری شبکه اندازه‌گیری می‌شود.

امنیت:

مسائل امنیتی شبکه شامل محافظت از داده ها در برابر دسترسی غیرمجاز، محافظت از داده ها در برابر آسیب و توسعه، و اجرای سیاست ها و رویه ها برای بازیابی از نقض و از دست دادن داده ها است.

اجزای سیستم ارتباطات داده

یک سیستم ارتباطات داده دارای پنج جزء است:

۱٫ پیام. پیام، اطلاعات (داده‌ای) است که باید منتقل شود. انواع رایج اطلاعات شامل متن، اعداد، تصاویر، صدا و ویدئو است.

۲٫ فرستنده. فرستنده دستگاهی است که پیام داده را ارسال می کند. این می تواند یک کامپیوتر، ایستگاه کاری، گوشی تلفن، دوربین فیلمبرداری و غیره باشد.

۳٫ گیرنده. گیرنده دستگاهی است که پیام را دریافت می کند. این می تواند یک کامپیوتر، ایستگاه کاری، گوشی تلفن، تلویزیون و غیره باشد.

۴٫ رسانه انتقال. رسانه انتقال مسیر فیزیکی است که توسط آن یک پیام از فرستنده به گیرنده منتقل می شود. برخی از نمونه‌های رسانه‌های انتقال عبارتند از سیم جفت تابیده، کابل کواکسیال، کابل فیبر نوری و امواج رادیویی.

۵٫ پروتکل. پروتکل مجموعه ای از قوانین است که بر ارتباطات داده حاکم است. این نشان دهنده توافق بین دستگاه های ارتباطی است. بدون پروتکل، دو دستگاه ممکن است به هم متصل شوند اما ارتباط برقرار نکنند، همانطور که فردی که فرانسوی صحبت می کند برای شخصی که فقط ژاپنی صحبت می کند قابل درک نیست.

انواع شبکه

پس از تعریف شبکه‌ها در بخش قبل و بحث در مورد ساختار فیزیکی آن‌ها، باید به انواع شبکه‌هایی که امروزه در جهان با آن‌ها برخورد می‌کنیم، بپردازیم. معیارهای تشخیص یک نوع شبکه از نوع دیگر دشوار و گاهی گیج کننده است.
ما از چند معیار مانند اندازه، پوشش جغرافیایی و مالکیت برای ایجاد این تمایز استفاده می کنیم. پس از بحث در مورد دو نوع شبکه، LAN و WAN، سوئیچینگ را تعریف می کنیم که برای اتصال شبکه ها برای تشکیل یک اینترنت (شبکه شبکه ها) استفاده می شود.

شبکه محلی یا LAN:

یک شبکه محلی (LAN) معمولاً دارای مالکیت خصوصی است و برخی از میزبان ها را در یک دفتر، ساختمان یا محوطه دانشگاه به هم متصل می کند. بسته به نیاز یک سازمان، یک LAN می تواند به سادگی دو PCو یک چاپگر در دفتر کار شخصی باشد.

هر میزبان در یک LAN دارای یک شناسه، یک آدرس است که به طور منحصر به فرد میزبان را در LAN تعریف می کند. بسته ای که توسط یک میزبان به میزبان دیگر ارسال می شود، آدرس میزبان مبدا و میزبان مقصد را در خود دارد.
امروزه اکثر شبکه های محلی از یک سوئیچ اتصال هوشمند استفاده می کنند که قادر است آدرس مقصد بسته را تشخیص داده و بسته را بدون ارسال به سایر میزبان ها به مقصد هدایت کند.

سوئیچ ترافیک در LAN را کاهش می دهد و به بیش از یک جفت اجازه می دهد تا در صورت عدم وجود منبع و مقصد مشترک با یکدیگر به طور همزمان با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. توجه داشته باشید که تعریف فوق از LAN، حداقل یا حداکثر تعداد هاست را در یک LAN تعریف نمی کند.

شبکه گسترده یا WAN:

یک شبکه گسترده (WAN) همچنین یک اتصال متقابل از دستگاه‌هایی است که قادر به برقراری ارتباط هستند. با این حال، تفاوت‌هایی بین LAN و WAN وجود دارد. یک شبکه LAN معمولاً از نظر اندازه محدود است و یک دفتر، یک ساختمان یا یک محوطه دانشگاه را در بر می گیرد.

یک WAN دارای گستره جغرافیایی وسیع تری است که یک شهر، یک ایالت، یک کشور یا حتی جهان را در بر می گیرد. یک شبکه LAN میزبان ها را به هم متصل می کند. یک WAN دستگاه های متصل کننده مانند سوئیچ ها، روترها یا مودم ها را به هم متصل می کند.
یک شبکه محلی معمولاً متعلق به سازمانی است که از آن استفاده می کند، اما یک شبکه WAN معمولاً توسط شرکت های ارتباطی ایجاد و اجرا می شود و توسط سازمانی که از آن استفاده می کند اجاره داده می شود. امروزه دو نمونه متمایز از WAN ها را می بینیم: WAN های نقطه به نقطه و WAN های سوئیچ شده.

برای یادگیری مهارت های مرتبط با شبکه های کامپیوتری می توانید دوره CompTIA Network plus (نتورک پلاس)شروع کنید. همچنین برای شرکت درکلاس های آنلاین می توانید طبق تقویم آموزشی دوره مورد نظر را انتخاب نموده و با شماره ۰۹۳۶۵۸۰۳۰۰۱ جهت مشاوره و ثبت نام تماس بگیرید.