طراحی شبکه های ساخت یافته

مقدمه ای بر طراحی شبکه های ساخت یافته

با رشد هر کسب و کار، نیازهای شبکه ی آن نیز افزایش می یابد. شرکت ها برای ارائه خدمات حیاتی به زیرساخت شبکه متکی هستند. قطع شدن شبکه می تواند منجر به از دست رفتن درآمد و مشتریان شود. طراحان شبکه باید یک شبکه سازمانی را طراحی و ایجاد کنند که مقیاس پذیر و بسیار در دسترس باشد.

به عنوان مثال. مدل طراحی شبکه سلسله مراتبی، معماری سازمانی سیسکو و انتخاب دستگاه مناسب. اهداف طراحی شبکه کاهش تعداد از محدود کردن دستگاه های متاثر از خرابی یک دستگاه شبکه، برنامه و مسیری برای رشد برای ایجاد یک شبکه قابل اعتماد ارائه می دهد.

دلایل طراحی ساخت یافته

شرکت ها به طور فزاینده ای به زیرساخت شبکه خود برای ارائه خدمات حیاتی تکیه می کنند.با رشد و تکامل شرکت ها، کارکنان بیشتری استخدام می کنند، شعبه جدید باز می کنند و در بازارهای جهانی گسترش می یابند. این تغییرات مستقیماً بر نیازهای یک شبکه تأثیر می گذارد. یک محیط کسب و کار بزرگ با کاربران، مکان ها و سیستم های زیاد، سازمانی نامیده می شود. شبکه ای که برای پشتیبانی از تبادل داده ها و اطلاعات در شرکت استفاده می شود، شبکه سازمانی نامیده می شود.

یک شبکه شرکتی باید از تبادل انواع مختلف ترافیک شبکه، از جمله فایل های داده، ایمیل، تلفن IP و برنامه های ویدئویی در چندین حوزه تجاری پشتیبانی کند. در همه شبکه های شرکتی باید موارد زیر لحاظ شوند:

• برنامه های کاربردی حیاتی،• ترافیک شبکه همگرا،• پشتیبانی از نیازهای مختلف کسب و کار و  کنترل مرکزی

طراحی سلسله مراتبی شبکه

برای مدیریت بهتر شبکه های کامپیوتری و بهینه سازی پهنای باند در یک شبکه شرکتی، شبکه باید به گونه ای سازماندهی شود که ترافیک محلی باقی بماند و بی جهت به سایر قسمت های شبکه منتقل نشود. استفاده از مدل طراحی سلسله مراتبی سه سطحی به سازماندهی شبکه کمک می کند. این مدل عملکرد شبکه را به سه لایه مختلف تقسیم می کند، همانطور که در شکل نشان داده شده است:

• لایه دسترسی یا Access

• لایه توزیع یا Distribution

• لایه هسته یا Core

پیاده سازی افزونگی

برای بسیاری از شرکت ها، در دسترس بودن شبکه برای حمایت از نیازهای تجاری بسیار مهم است. افزونگی بخش مهمی از طراحی شبکه برای جلوگیری از قطع شدن خدمات شبکه با به حداقل رساندن احتمال یک نقطه خرابی است.یکی از روش‌های پیاده‌سازی افزونگی، نصب دستگاه‌های تکراری و ارائه خدمات Failover برای دستگاه‌های حیاتی است.

روش دیگر پیاده سازی افزونگی مسیرهای اضافی (بسترهای فیزیکی اضافی) هستند، همانطور که در نقشه نشان داده شده است. مسیرهای اضافی مسیرهای فیزیکی جایگزینی را برای داده ها برای عبور از شبکه فراهم می کنند. مسیرهای اضافی در یک شبکه سوئیچ شده از در دسترس بودن بالا پشتیبانی می کنند. با این حال، به دلیل عملکرد سوئیچ ها، مسیرهای اضافی در یک شبکه اترنت سوئیچ شده می توانند باعث ایجاد حلقه های منطقی لایه ۲ شوند. به همین دلیل است که پروتکل درخت پوشا (STP) مورد نیاز است.

پروتکل STP حلقه های لایه ۲ را هنگام استفاده از لینک های اضافی بین سوئیچ ه حذف می کند. این کار را با ارائه مکانیزمی برای غیرفعال کردن مسیرهای اضافی در یک شبکه سوئیچ شده انجام می دهد تا زمانی که مسیر مورد نیاز باشد، در واقع STP یک پروتکل استاندارد باز است که در یک محیط سوئیچینگ برای ایجاد یک توپولوژی منطقی بدون حلقه استفاده می شود.

در همین راستا می توانید برای یادگیری جامع ترین و جدیدترین استانداردهای آموزش، امنیت شبکه، نتورک پلاس و مایکروسافت را  از طریق شماره ۰۹۳۶۵۸۰۳۰۰۱ با ما در تماس باشید.برای مشاهده بخشی از نمونه سوالات نتورک پلاس سال ۱۴۰۱  کلیک کنید.