مدل OSI یا Open Systems Interconnection
مدل OSI یا مدل شبکه OSI، یک مدل هفت لایه ای است و توصیفی از لایه‌هایی است که دو یا چند سیستم مخابراتی یا شبکه کامپیوتری از طریق آن به یکدیگر متصل می‌شوند. مدل OSI سعی بر توضیح چگونگی ارتباط دو سیستم انتقال اطلاعات بر پایه انواع رسانه‌ها در یک شبکه کامپیوتری را دارد.مدل OSI یک معماری شبکه نیست، چون هیچ سرویس یا پروتکلی در آن تعریف نمی‌شود. بلکه یکی از مدل‌های استاندارد و پذیرفته شده‌است که برای طراحی یا توصیف شبکه‌های مخابراتی به کار می‌رود. توصیف مدل OSI و مدل TCP/IP از مباحث آموزش نتورک پلاس است.
آموزش مقدماتی CCNA بخش چهارم.دوره CCNA یکی از مهارت های اساسی است که برای کارشناسان فناوری اطلاعات و کامپیوتر ضروری می باشد.مدل OSI دارای هفت لایه‌است. در این مدل بالاترین لایه، لایه ۷ و پایین‌ترین لایه، لایه ۱ است.
-
لایه ۱: فیزیکی ، این لایه شامل تجهیزات فیزیکی درگیر در انتقال داده ها مانند کابل ها و سوئیچ ها می شود. همچنین این لایه ای است که داده ها به جریان بیت تبدیل می شوند که رشته ای از ۱ و ۰ است(سیگنالینگ). لایه فیزیکی هر دو دستگاه نیز باید بر روی یک قرارداد سیگنال توافق کند تا بتوان ۱ها را از ۰های هر دو دستگاه تشخیص داد.
-
لایه ۲: پیوند داده ، لایه پیوند داده بسیار شبیه به لایه شبکه است، با این تفاوت که لایه پیوند داده انتقال داده را بین دو دستگاه در شبکه SAME تسهیل می کند. لایه پیوند داده بسته ها را از لایه شبکه می گیرد و آنها را به قطعات کوچکتر به نام فریم می شکند. مانند لایه شبکه، لایه پیوند داده نیز مسئول کنترل جریان و کنترل خطا در ارتباطات درون شبکه ای است (لایه انتقال فقط کنترل جریان و کنترل خطا را برای ارتباطات بین شبکه ای انجام می دهد).
-
لایه ۳: شبکه ، لایه شبکه وظیفه مسیر یابی و تسهیل انتقال داده بین دو شبکه مختلف را بر عهده دارد. اگر دو دستگاه در حال ارتباط در یک شبکه باشند، لایه شبکه غیر ضروری است. لایه شبکه بخش‌هایی را از لایه انتقال به واحدهای کوچکتر به نام بسته‌ها در دستگاه فرستنده تقسیم می‌کند و دوباره این بسته‌ها را در دستگاه گیرنده مونتاژ می‌کند. لایه شبکه همچنین بهترین مسیر فیزیکی را برای داده ها برای رسیدن به مقصد پیدا می کند. این به عنوان مسیریابی شناخته می شود.
-
لایه ۴: انتقال، لایه ۴ وظیفه ارتباط سرتاسری بین دو دستگاه را بر عهده دارد. این شامل گرفتن داده ها از لایه نشست و تقسیم آن به قطعاتی به نام سگمنت قبل از ارسال به لایه ۳ است. لایه انتقال در دستگاه گیرنده مسئول مونتاژ مجدد بخش ها به داده هایی است که لایه نشست می تواند مصرف کند.لایه انتقال نیز وظیفه کنترل جریان و کنترل خطا را بر عهده دارد. کنترل جریان، سرعت بهینه انتقال را تعیین می کند تا اطمینان حاصل شود که فرستنده با اتصال سریع، گیرنده را با اتصال آهسته تحت تأثیر قرار نمی دهد. لایه انتقال با اطمینان از کامل بودن داده های دریافتی، کنترل خطا را در انتهای گیرنده انجام می دهد و در صورت عدم تکمیل، درخواست ارسال مجدد می کند.
-
لایه ۵ :نشست، این لایه مسئول باز و بسته کردن ارتباط بین دو دستگاه است. زمان بین باز و بسته شدن ارتباط به عنوان جلسه شناخته می شود. لایه جلسه تضمین می کند که جلسه به اندازه کافی باز می ماند تا تمام داده های رد و بدل شده منتقل شود و سپس به سرعت جلسه را می بندد تا از هدر رفتن منابع جلوگیری شود. لایه نشست همچنین انتقال داده ها را با نقاط بازرسی همگام می کند. به عنوان مثال، اگر یک فایل ۱۰۰ مگابایتی در حال انتقال است، لایه جلسه می تواند هر ۵ مگابایت یک چک پوینت تعیین کند. در صورت قطع اتصال یا خرابی پس از انتقال ۵۲ مگابایت، جلسه می تواند از آخرین بازرسی از سر گرفته شود، به این معنی که فقط ۵۰ مگابایت داده دیگر باید منتقل شود. بدون پست های بازرسی، کل انتقال باید دوباره از ابتدا شروع شود.
-
لایه ۶: نمایش ،این لایه در درجه اول وظیفه آماده سازی داده ها را بر عهده دارد تا بتوان از آن توسط لایه کاربرد استفاده کرد. به عبارت دیگر، لایه ۶ داده ها را برای برنامه های کاربردی قابل ارائه می کند تا مصرف کنند. لایه ارائه وظیفه ترجمه، رمزگذاری و فشرده سازی داده ها را بر عهده دارد.دو دستگاه ارتباطی که در حال برقراری ارتباط هستند ممکن است از روش‌های رمزگذاری متفاوتی استفاده کنند، بنابراین لایه ۶ وظیفه ترجمه داده‌های دریافتی را به نحوی دارد که لایه کاربردی دستگاه گیرنده بتواند آن را درک کند. اگر دستگاه ها از طریق یک اتصال رمزگذاری شده با هم ارتباط برقرار می کنند، لایه ۶ مسئول اضافه کردن رمزگذاری در انتهای فرستنده و همچنین رمزگشایی رمزگذاری در انتهای گیرنده است تا بتواند لایه برنامه را با داده های رمزگذاری نشده و قابل خواندن ارائه کند. همچنین مسئول فشرده سازی داده هایی است که از لایه برنامه دریافت می کند قبل از اینکه آنها را به لایه ۵ تحویل دهد. این به بهبود سرعت و کارایی ارتباط با به حداقل رساندن مقدار داده ای که منتقل می شود کمک می کند.
-
لایه ۷: کاربرد ، این تنها لایه ای است که مستقیماً با داده های کاربر تعامل دارد. برنامه‌های نرم‌افزاری مانند مرورگرهای وب و کلاینت‌های ایمیل برای شروع ارتباطات به لایه کاربرد متکی هستند. اما باید روشن شود که برنامه های کاربردی نرم افزار مشتری بخشی از این لایه نیستند. بلکه لایه کاربرد مسئول پروتکل‌ها و دستکاری داده‌ها است که نرم‌افزار برای ارائه داده‌های معنی‌دار به کاربر بر آن تکیه می‌کند.
