پروتکلRIP چیست ؟
یکی از قدیمی ترین پروتکل های مسیریابی Distance-vector است و از hop count به عنوان واحد مسیریابی استفاده می کند. RIP یا Routing Information Protocol برای مسیریابی، محدودیت هایی را در تعداد hop های مجاز در یک مسیر از مبدأ به مقصد ایجاد می کند. حداکثر hop مجاز برای RIP پانزده می باشد که اندازه شبکه هایی را که RIP می تواند از آنها پشتیبانی کند را محدود می کند.
پروتکل اطلاعات مسیریابی (RIP) یک پروتکل مسیریابی پویا است که از تعداد hop به عنوان معیار مسیریابی برای یافتن بهترین مسیر بین شبکه مبدا و مقصد استفاده می کند. این یک پروتکل مسیریابی بردار فاصله است که دارای مقدار AD 120 است و بر روی لایه شبکه مدل OSI کار می کند. RIP از پورت شماره ۵۲۰ استفاده می کند.
تعداد hop یا گام، تعداد روترهایی است که بین شبکه مبدأ و مقصد رخ می دهد. مسیری که کمترین تعداد هاپ را دارد به عنوان بهترین مسیر برای رسیدن به شبکه در نظر گرفته می شود و بنابراین در جدول مسیریابی قرار می گیرد. RIP با محدود کردن تعداد پرش های مجاز در یک مسیر از مبدا و مقصد، از حلقه های مسیریابی جلوگیری می کند. حداکثر تعداد پرش مجاز برای RIP 15 است و تعداد گام ۱۶ به عنوان شبکه غیرقابل دسترسی در نظر گرفته می شود.
این پروتکل از خانواده پروتکل های مسیریابی پویا است و این توانایی را به روتر خواهند داد تا جدول مسیریابی خود را به صورت Dynamic و اتوماتیک، آپدیت و کامل کنند. در حقیقت در صورتی که پروتکل پروتکل های مسیریابی بر روی کلیه روترهای یک سازمان فعال و پیکربندی شوند، روترها شروع با ارسال پیام های آپدیت برای یکدیگر خواهند کرد و هر روتر، پیام های آپدیت را برای روترهای همسایه ارسال و از آن ها پیام آپدیت دریافت خواهد کرد، این عمل سبب تکمیل شدن و اضافه شدن اتوماتیک مسیرها در جدول مسیریابی روتر به وسیله پروتکل مسیریابی مانند RIP خواهد شد. دوره CCNA به معرفی این پروتکل می پردازد.
دانلود رایگان خلاصه مشخصات پروتکل RIP و فرامین پروتکل مسیر یابی RIP . دانلود رایگان. پروتکل RIP RIPدریافت فایل
