
آموزش دستور PING
دستور Ping از رایج ترین ابزار اشکال زدایی TCP/IP است و جهت تست وجود ارتباط بین دو تجهیز در شبکه استفاده می شود.این فرمان مبتنی بر پروتکل ICMP گزارش های وجود ارتباط یا عدم ارتباط بین تجهیزات شبکه را صادر می کند.این کار با ارسال پیام Echo Request و دریافت پیام Echo Reply انجام می گیرد.
این فرایند با ارسال چهار پیام Echo و نمایش پاسخ آنها در خروجی همراه است.سوئیچ های زیر قابلیت فرمان را تنوع می بخشند. این دستور در دوره های نتورک پلاس و CCNA مطرح می شود.

اتصال در سطح لایه IP به تجیهز مبتنی بر TCP/IP دیگر را با ارسال پیامهای Echo Request تأیید میکند. دریافت پیامهای پاسخ مربوط به اکو همراه با زمانهای رفت و برگشت نمایش داده میشود. ping از دستورات اصلی TCP/IP است که برای عیبیابی اتصال، قابلیت دسترسی و وضوح نام (Name Resolution) استفاده میشود. اگر این دستور بدون پارامتر استفاده می شود، محتوای Help را نمایش می دهد.
همچنین می توانید از این دستور برای آزمایش نام کامپیوتر و آدرس IP استفاده کنید. اگر پینگ کردن آدرس IP موفقیت آمیز بود، اما پینگ کردن نام رایانه انجام نشد، ممکن است مشکل حل نام یا Name Resolution داشته باشد. در این مورد، مطمئن شوید که نام کامپیوتر که مشخص می کنید را می توان از طریق فایل Hosts محلی، با استفاده از پرس و جوهای سیستم نام دامنه (DNS) یا از طریق تکنیک های تفکیک نام NetBIOS حل کرد.
شکل کلی آن به صورت زیر است:

سوییچ | توصیف سوییچ |
---|---|
t | پینگ ادامه دار با ارسال پیام های echo Request به مقصد. برای قطع و نمایش آمار، CTRL+ENTER و برای قطع و ترک این دستور، CTRL+C را فشار دهید. |
a | مشخص می کند که reverse name resolution در آدرس IP مقصد انجام شود. در صورت موفقیت آمیز بودن، پینگ نامHost مربوطه را نمایش می دهد. |
/n <count> | تعداد پیام های درخواست اکو ارسال شده را مشخص می کند و پیش فرض آن ۴ است. |
/l <Size> | طول فیلد Data را بر حسب بایت در پیامهای echo Request مشخص میکند. پیش فرض ۳۲ بایت است و حداکثر اندازه ۶۵۵۲۷ است. |
f | مشخص می کند که پیام های echo Request در هدر IP که روی ۱ تنظیم شده است (فقط در IPv4 موجود است) ارسال شود. پیام echo Request را نمی توان توسط روترها در مسیر مقصد تقسیم کرد. این پارامتر برای عیب یابی مشکلات مسیر با حداکثر واحد انتقال (PMTU) مفید است. |
/i <TTL> | مقدار فیلد Time To Live (TTL) را در هدر IP برای پیامهای echo Request ارسال میکند. مقدار پیشفرض TTL برای میزبان حداکثر TTL 255 است. |
/v <TOS> | مقدار فیلد Type Of Service (TOS) را در هدر IP برای پیامهای echo Request ارسال شده مشخص میکند (فقط در IPv4 موجود است) که مقدار پیش فرض آن ۰ است. TOS به عنوان یک مقدار اعشاری از ۰ تا ۲۵۵ مشخص می شود. |
/r <count> | مشخص می کند که گزینه Record Route در هدر IP برای ضبط مسیر طی شده توسط پیام درخواست echo و پیام پاسخ echo مربوطه (فقط در IPv4 موجود است) استفاده می شود. هر پرش در مسیر از یک ورودی در گزینه Record Route استفاده می کند. در صورت امکان، یک تعداد مساوی یا بیشتر از تعداد پرش ها بین مبدا و مقصد را مشخص کنید. تعداد باید حداقل ۱ و حداکثر ۹ باشد. |
/s <count> | مشخص می کند که گزینه timestamp اینترنت در هدر IP برای ثبت زمان رسیدن پیام درخواست echo و پیام پاسخ echo مربوطه برای هر پرش استفاده می شود. تعداد باید حداقل ۱ و حداکثر ۴ باشد. این برای آدرسهای مقصد پیوند محلی لازم است. |
/j <hostlist> | پیامهای echo Request را مشخص میکند که از گزینه Loose Source Route در هدر IP با مجموعه مقصدهای میانی مشخص شده در لیست میزبان استفاده میکند (فقط در IPv4 موجود است). با مسیریابی منبع آزاد، مقاصد میانی متوالی را می توان توسط یک یا چند روتر از هم جدا کرد. حداکثر تعداد آدرس ها یا نام ها در لیست میزبان ۹ است. لیست میزبان مجموعه ای از آدرس های IP (به صورت اعشاری نقطه چین) است که با فاصله از هم جدا شده اند. |
/j <hostlist> | پیامهای echo Request را مشخص میکند که از گزینه Strict Source Route در هدر IP با مجموعه مقصدهای میانی مشخص شده در لیست میزبان استفاده میکند (فقط در IPv4 موجود است). با مسیریابی منبع دقیق، مقصد میانی بعدی باید مستقیماً قابل دسترسی باشد (باید همسایه ای در رابط روتر باشد). حداکثر تعداد آدرس ها یا نام ها در لیست میزبان ۹ عدد است. لیست میزبان مجموعه ای از آدرس های IP (به صورت اعشاری نقطه چین) است که با فاصله از هم جدا شده اند. |
/w <timeout> | مدت زمان انتظار برای پیام پاسخ echo مربوط به پیام echo Request معین را بر حسب میلی ثانیه مشخص می کند. اگر پیغام echo Reply در مهلت زمانی دریافت نشد، پیام خطای «زمان درخواست به پایان رسید» نمایش داده می شود. تایم اوت پیش فرض ۴۰۰۰ (۴ ثانیه) است. |
R | مسیر رفت و برگشت یا round-trip path را مشخص می کند (فقط در IPv6 موجود است). |
/s <Srcaddr> | آدرس منبع مورد استفاده را مشخص می کند (فقط در IPv6 موجود است). |
۴ | IPv4 مورد استفاده برای پینگ را مشخص می کند. این پارامتر برای شناسایی میزبان هدف با آدرس IPv4 لازم نیست. فقط شناسایی میزبان هدف با نام مورد نیاز است. |
۶ | IPv6 مورد استفاده برای پینگ را مشخص می کند. این پارامتر برای شناسایی میزبان هدف با آدرس IPv6 لازم نیست. فقط شناسایی میزبان هدف با نام مورد نیاز است. |
<targetname> |
نام میزبان یا آدرس IP مقصد را مشخص می کند. |
? | نمایش راهنمای دستور در خط فرمان. |
